B&B-eigenaar met 3 honden is ook fotograaf

Ben Esra telefonda seni bosaltmami ister misin?
Telefon Numaram: 00237 8000 92 32

B&B-eigenaar met 3 honden is ook fotograaf
B&B-eigenaar met 3 honden is ook fotograaf

Een aantal jaren geleden ging ik met mijn vrouw op vakantie in het midden van Frankrijk, en we logeerden daar in een bed and breakfast. De eigenaren van de B&B waren een echtpaar van in de vijftig, en ze woonden daar met hun drie honden, die niet vrolijk buiten rondrenden, maar in kennels opgesloten zaten en meestal ook niet bij hun eigenaren in huis kwamen.

Best wel zielig, vonden wij. Maar de twee Dobermanns en de blonde Labrador leken zich te schikken in hun lot, kregen zagen er goed uit, kregen goed te eten en kwamen kwispelend naar het hek van hun kennel als we ze benaderden. En drie keer per dag werden ze, alledrie tegelijk, door de baas of de bazin meegenomen voor een klein wandelingetje. Het hield niet over, maar vooruit. Buiten Nederland wordt heel anders tegen huisdieren aangekeken.

Op de vierde avond hadden we lekker in een restaurantje in het dorp gegeten en iets te veel wijn gedronken. Toen we bij de B&B terugkwamen, moeizaam onze weg zoekend over de smalle, donkere weggetjes, zat Jacques (de eigenaar) in de gemeenschappelijke tv-kamer (we hadden geen tv in onze kamer), met een biertje in zijn hand.

Yvette (zijn vrouw) was er niet en Jacques had de honden uit te kennel gehaald. Ze lagen alledrie te maffen op dekens voor de openhaard, die niet aan was ‘s zomers. Jacques vroeg of we ook wat wilden drinken en we zeiden (beleefd) ja, ook al hadden we al heel wat op. Hij schonk voor ons alledrie een whisky in en we gingen op het grote bankstel zitten. Hij nam plaats in een stoel tegenover ons. De tv bleef aanstaan op een voor ons onverstaanbaar Frans programma.

Toen mijn vrouw ging zitten, kroop haar korte rok nogal omhoog en waren haar lange zongebruinde benen zichtbaar en ook was haar witte slipje even in beeld. Jacques had dit niet gemist en begon in slecht Engels mijn vrouw complimentjes te maken met haar uiterlijk en zei dat ze fotomodel kon zijn. Een echte Frans charmeur, hoe onhandig ook.

Mijn vrouw had altijd moeite met dit soort complimentjes, ook al waren ze terecht. Ze begon te blozen en Jacques zei dat hij ooit fotograaf was geweest op bruiloften en partijen, om wat bij te verdienen. Hij vroeg of mijn vrouw er bezwaar tegen had als hij wat foto’s van haar maakte.

Tot mijn verbazing zei mijnvrouw dat ze dat goed vond en Jacques zei – ook enigszins verbaasd – dat ze zich misschien eerst wilde optutten, met wat lippenstift en zo. Daarop verdween mijn vrouw naar onze kamer en kwam na enkele minuten terug met een zwart topje, dat aan de voorkant was dichtgeknoopt.

Het topje deed haar grote zachte borsten goed uitkomen en haar lange blonde haar viel over haar blote schouders. Ze had dikke rode lippenstift opgedaan en ze droeg nu een kort zwart rokje, zwarte netkousen en hoge hakken die haar benen nog wat langer deden lijken.

Opnieuw begon Jacques haar te overladen met complimentjes, maar nu scheen mijn vrouw wat minder onder de indruk en ze bloosde dan ook niet meer. Jacques pakte een driepoot, waar hij zijn camera op zette. Daarna volgde mijn vrouw plichtmatig zijn aanwijzingen.

Het begon allemaal heel onschuldig, de fotosessie. Maar na een tien minuten en nog een glas whiskey werd het allemaal wat minder onschuldig en ging het meer richting een erotische fotosessie, al hield mijn vrouw haar kleren aan. Jacques drong aan dat ze wat kleding uitdeed, maar mijn vrouw zei dat ze dat alleen deed als ze onherkenbaar zou zijn op de foto’s. Ik keek toe en bemoeide me nergens mee.

Jacqes verliet de kamer en kwam terug met twee ouderwetse maskers, die de onderhelft van het gezicht open laten en en de neus en ogen bedekken. Hij gaf er een aan mijn vrouw en ook een aan mij, voor het geval ik op de achtergrond van de foto’s zichtbaar was.

Mijn vrouw poseerde nu met haar topje losgeknoopt en ze hield haar mooie borsten uitdagend vast. Toen liet ze haar borsten los, die gingen hangen door de zwaartekracht en ze leunde achterover op de bank. Haar zwarte doorschijnende slipje werd zichtbaar en je kon wat kleine schaamhaartjes eruit zien kruipen. Mijn vrouw was nog van de ouderwetse behaarde kut. En behaarde schaamlippen. Tot mijn vreugde en genot, moet ik bekennen.

Het duurde niet lang tot mijn vrouw ook haar slipje had uitgetrokken op aandringen van de fotograaf. Vele kliks waren hoorbaar, terwijl Jacques steeds andere ‘angles’ zocht en ik best opgewonden raakte van dit schouwspel. Mijn vrouw toonde haar mooiste glimlach en deed alles wat Jacques vroeg. Ze ging op haar knieën voor de bank zitten, zodat Jacques haar ronde kont kon fotograferen.

Haar mooie roze kutlipjes waren nu ook in beeld, met het donkere schaamhaar dat daarop groeide. Ze ging vervolgens op het vloerkleed liggen met haar benen wijd en hield met haar handen haar kutje open. Je keek nu diep in haar donkere grotje, en de camera deed moeite om dat tweedimensionaal op te slaan. Ook haar ietwat uitpuilende sterretje (ik nam mijn vrouw regelmatig in de ‘artiesteningang’) werd deskundig vastgelegd.

Op dat moment stond één van de Dobermanns op van zijn deken. Hij had de hele tijd in de gaten gehouden wat zijn baas deed met de camera en begon aan de kut en het kontje van mijn vrouw te snuffelen. Aanvankelijk schrok mijn vrouw van de oude natte neus van de grote hond en giechelde wat. Vervolgens bekende ze dat ze het best wat lekker vond.

Ze nam geen moeite om anders te gaan liggen toen ze hond haar kutje begon te likken met zijn grote ruwe tong, en ook over het poepgaatje schuurde. Jacques bleek maar klikken met zijn camera, want hij wilde hier geen seconde van missen.

(wordt vervolgd)